Vrijdagmiddag is er markt in het
dorp waar ik woon. Tijd voor een moot gebakken vis (want alles kan een mens
gelukkig maken) en een boeket voor mijn vrouw. Een mooi gebaar om de drukke
werkweek van ons beiden af te sluiten en een kleurrijke manier om het weekend
te beginnen.
Ik had een boeket uitgezocht,
witte rozen en nog enkele zachtgele bloemen, en wachtte op het wisselgeld, toen
ik Anneke zag aan komen lopen. Het hoofd iets vooroever gebogen en schijnbaar
in gedachten. Ik maakte me iets groter en blokkeerde haar doorgang. Net voordat
ze tegen me op zou botsen stopte ze en keek verschrikt op. ‘Oh, jij bent het’,
zei ze enigszins verrast.’Heb je wat goed te maken?’, vervolgde ze, wijzend op
het boeket in mijn hand. Terwijl ik mijn wisselgeld aanpakte antwoordde ik;
‘Dat zegt waarschijnlijk meer over jou dan over mij...’. Verbaast keek ze me
aan en vroeg wat ik bedoelde.
‘Jij associeert bloemen blijkbaar
met iets goedmaken na een ruzie of conflict’, lichtte ik mijn opmerking toe.
‘Dat begrijp ik niet’ zei ze, ‘voor mij zijn bloemen juist iets vrolijks en
plezierig’. ‘Dan vindt ik je uitspraak nog vreemder’ was mijn antwoord, terwijl
ik weg liep. ‘Dag Anneke, groeten aan Nico!’
De volgende dag had ik met Nico,
de man van Anneke, afgesproken om een paar opdrachten door te nemen. We zaten
’s ochtends in de winkel en halverwege het gesprek kwam Anneke er bij
zitten.Toen er een klant binnen kwam en Nico zijn zakelijke plichten ging
vervullen zei ze zachtjes; ‘Ik heb de hele avond en nacht liggen denken aan je
opmerking gisteren op de markt. Ik begrijp nog steeds niet wat je me nu
probeerde duidelijk te maken.’
Ik vertelde haar dat ik regelmatig
bloemen voor mijn vrouw mee breng omdat ik weet dat ze daar blij van wordt. En
dat ik zelden ruzie maak en dan ook geen bloemen als goedmakertje hoef te
halen. Anneke is niet de enige die deze opmerking maakt als ze iemand, meestal
een man, met bloemen zien lopen.
‘Het is zo’n opmerking die je niet
bewust maakt’, fluisterde ze terug. ‘Dat is nu juist waarom ik die opmerking
maakte, zei ik. Als ik de woorden op mezelf betrek zeg je eigenlijk dat ik
ruzie heb gemaakt, want je neemt aan dat ik bloemen heb gekocht om iets goed te
maken. Aangezien ik een hekel heb aan ruzie en graag aan een goede sfeer
bijdraag, raakte die opmerking iets essentieels bij me’.
Terwijl ik juist gek ben op
bloemen vanwege hun geuren en kleuren en het feit dat ik daar blij van wordt.
‘Stel je nou eens voor dat je me gisteren had gezegd dat je die bloemen erg
mooi vond en had gevraagd wie ik blij ging maken, zei ik. Dan had ik ze
hoogstwaarschijnlijk spontaan aan jou gegeven en nog eenzelfde boeket voor mijn
vrouw gehaald’. Een beetje beteuterd bleef ze zitten, terwijl Nico weer
aanschoof.
Een week later moest ik nog even
iets afgeven bij Nico in de winkel. Met in de ene hand de spullen voor Nico en
in de andere hand een prachtig boeket liep ik de winkel binnen.
Anneke begon te lachen en vroeg:
‘Voor wie zijn die mooie bloemen?’ ‘Speciaal voor jou gehaald’, antwoordde ik.
Zeg nooit zomaar iets zonder na te denken. Of het moet iets positiefs zijn.
Want dan komen er vanzelf bloemen op je pad...
Auteur: Jan Machiela | 2009 | www.eengoedgevoel.nl
Reacties
Een reactie posten